Nadat mijn moeder (75 jaar geleden) mijn eerste levenstekens reeds in een plakboek had
vastgelegd, begon mijn vader over mij te schrijven.
En wel zo:
Joosje, die in de krant Vaselientje heet, is nu 3 maanden oud.
Zij ontwikkelt zich in rap tempo.
Zij ontdekt haar handjes, slaat tegen de rammelaar, oefent zich in kraaien en ontdekt ook
heel andere stemmogelijkheden. Vooral als haar iets niet zint, laat zij dat duidelijk horen.
Zij laat zich ook al aan twee vingers optrekken tot zithouding en nog meer van dat soort baby
bezigheden.
Alleen vraag ik (mijn vader dus) mij af wat er toch in dat kleine hoofdje omgaat?
Ja dat is een vraag, die niemand kan beantwoorden
Maar moet je net mijn vader hebben, die weet daar wel raad mee.
Hij hoeft alleen maar zijn fantasierijke pen in te zetten en ja hoor
Baby Vaselientje begint te vertellen, wat zij zoal van de dagelijkse gang van zaken vind.
En eenmaal begonnen met praten is er ook geen houden meer aan.
Alles en iedereen wordt door Vaselientje kritisch beschouwd, waarbij zij vooral de absurditeit
van de situatie onder de loep neemt en mensen in het algemeen nogal eigenaardig vindt.
En eerlijk is eerlijk- dat is in al die jaren geen spat veranderd
Is getekend Vaselientje alias Joosje Asser………..